میــــــــــــــــــم

دلگیـــــرم از نگاه سرزنـش بار تو! قرار هم نفس بودن ما معامله نبـــــــود! دو سویه نبود! من بودم پس تو باش ...کم نبودم پس زیاد باش...! نــــبـــــود! قانون نداشت! ایمان بود به خطی از اولین سیاه نوشته های مردمـــــک چشمانمان که در هم عشق می نوشتند! می بینی که!؟ سال هاست که دیگر با تب واژه های بیمارت، قلبم را معتاد گرمای حضورت نمی کنی! اما هنـــــــوز هم من، چترم را در خانه ی خاطرات جا می گذارم و با یادقدم های بی وجو تو به زیـــــــر باران می روم! هنوز هم نفسم با یاد نفس های داغ و لرزان تو به روی صورتم می رود می آید! سـرزنـــــش نکن حـــس غریـــــــب مرا!! من پیمانی بی دریغ داشتم با تویـــی که تو نبودی   بعدا نوشت تبریکی! :   توصیفت نمی کنم بهترین روی زمین! من کجا و توصیف مهر تو! سالها باید به نامت باشند... اما امروز...روزت مبارک! (تقدیم به همه ی مادر ها... و همه ی بانو هایی که پر از احساسات و بزرگواری های مادرانه اند)