۰۸
بهمن
نرگس های خشک شده رو از گلدون شیشه ای بیرون میارم
به زنده بودن گلا فکر میکمم
به یه باااغ بزرررگ پر از گل نرگس...
یعنی اولین بار که کسی عمر گلی رو نصفه گذاشت - با چیدنش - کی بود؟
صورتمو میبرم نزدیک و از عطر مست کننده ای که عاشقشم هم هیچ خبری نیس دیگه...
چه خود خواهیم ما!
میام توی رخت خواب
و توی این شب ابری بی مهتاب
به این فکر میکنم که
به اندازه ی بزرگی یه تاریخ اشتباه کردیم!
گل های بریده از شاخه
پرنده های توی قفس
ماهی های زندانی توی تنگ شیشه ای
هیج وقت هدیه های خوبی نبودند...
