حقیقت
يكشنبه, ۱۲ دی ۱۳۸۹، ۰۷:۰۶ ق.ظ
در انتظار کلامی می کاومت...
شبیه تمام لحظه های چشم انتظاری
شبیه شکستنی ترین بغض های کودکی...
وقتی سکوت مجال خندیدن نمیدهد به چشمانم
احساس میکنم که قلبم می گریزد...
از این حقیقت تلخ که دوستت دارد...
پ.ن 2: سال نو میلادی مبارک
پ.ن2:از همه ی شما دوستای گلم به خاطر حضور صمیمی و دلگرم کننده تون ممنونم. امروز که می خواستم برم امتحان بدم با خوندن کامنت هاتون واقعا خوشحال شدم.
- ۸۹/۱۰/۱۲