میــــــــــــــــــم

آقای نسبتا محترم! جناب ٍ " شبه ٍ انسان" وقتی می گویم دربست!   پشت می نشینم و بیرون را نگاه میکنم، وقتی به لبخند های مزخرف ات در آینه - که ظاهرا"  برای دیدن پشت ٍ ماشینت تعبیه شده ، نه پشت ٍ صندلی ات-   توجه نمی کنم! وقتی حرفهای بی سرو ته و سوال های احمقانه ای را که می پرسی بی تفاوت و ناقص و عصبی پاسخ می دهم، یعنــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی  لطف کن به جای از این خیابان به آن خیابان رفتن و طولانی کردن مسیر و توجه به آن آینه ی لعنتی! حواست را به رانندگی ات بده! نکته ی مهم دیگری که باید به آن توجه کنی ، این است که "همه ی دختر ها"  جواب ٍ سوالهایی مثل ٍ (مسر بعدیتون کجاست؟) یا (جای دیگه نمیری؟میرسونمتا!) یا (در خدمت باشیم!)  را با (شما کجا میرین؟) یا (ممنون میشم) یا (خدمت از ماست!!!) نمی دهند!! برای یافتن ٍ ""این مدل جواب ها!"" بهتر است جای دیگری به غیر از تاکسی را جست و جو کنی ! به علاوه ممکن است کسی دندانهایت را بریزد توی معده ات!  هرچه باشد کاشت ٍ دندان خیلی سخت تر از کذاشتن یخ روی بینی است! من برای سلامتی خودت میگویم! نکته ی مهم تر اینکه وقتی می خواهی چنین رفتارهای ابلهانه ای انجام دهی ، لااقل آن کارت تاکسی رانی کذایی را که اسم و فامیلت رویش نوشته شده است ، نگذار جلوی شیشه!! اینگونه بیشتر حس می کنم که در جایی با "قانون جنگل" زندگی می کنم و حالت تهوعم بیشتر می شود! باور کن اینها را برای خودت می گویم! انسان بودن آنقدر ها هم که تو فکر می کنی دشوار نیست! وگرنه من که خیلی وقت است با شبه انسان های دورو برم خو گرفته ام... شاید وقتی با عصبانیت پیاده شدم، اگر در جواب تو که پیاده شدی و گفتی :  "آخه کجا خانومی؟!!" برمی گشتم یقه ات را می گرفتم و سرت را می کوبیدم به کاپوت ماشین یا هر جای دیگری! کمک بزرگی به تکان خوردن مغزت می کردم! اما ترجیح دادم موجودی مثل تو را کلا لمس نکنم!! البته هنوز هم کمی پشیمانم که پاشنه ی کتانی ام به بینی ات خورد! باور کن وقتی رسیدم خانه، جفت کتانی هایم را  توی ماشین لباسشویی انداختم :)))) در ضمن! برای کلام ٍ آخر... شنیده ام یخ خونریزی بینی را بند می آورد! همانجا هم به خودت گفتم!! موفق باشی! :دی پ.ن1    (B پ.ن2:  دوستون دارم زیاااااااااااااااااااااد :))) !