میــــــــــــــــــم

امشب صدای تو را گریه می کنم اصلا تمام ٍ تو را گریه می کنم با لرزه های سرد و زمستانی ٍ  دلم گرمای چشمهای تو را گریه می کنم رفتی و خسته و پایان گرفته ام من ردٍ پای تو را گریه می کنم با این قصیده ی تلخ ٍ غزل نما یک قطعه از وجود ٍتو را گریه می کنم خندیدی و گذشتی و اما هنوز من لبخندهای سرد ٍ تو را گریه می کنم برگرد و خنده کن به غزل پاره های من من خنده های تلخ تو را گریه می کنم م.ع ـــــــــــ زمستان 90 پ.ن 1 : این اولین غزل منه! اگه بشه اسمشو گذاشت ...! یه چند جایی احساس می کنم وزن بهم ریخته.. در کل  خامه..! با خودم خیلی کلنجار رفتم که بذارمش اینجا یا نه..ولی فک کنم به عنوان اولین شعر ٍ وزن دار بد نباشه :) دوس دارم نظرتونو بدونم پ.ن2 :بعد از یه سال و خورده ای این قالبی که گذاشتمو یه کمی دوسش دارم! فک کنم یه مدت زیادی بمونه پ.ن 3 : دوستون دارم ...جدی میگم..از ته دل....همه تونو