میــــــــــــــــــم

بین از ابرو باد چه پوشیده ام که پروانه از پی ام، باران بی پایان هزار پاییز است! چقدر خوب است! من هیچ دشمنی ندارم دیگر! گواه من، اشاره ی همین باران است...به باور آدمی...به عشق..به دوردست...به هوامن تمام عمر پرهیز کرده ام از، نوشیدن حروف حرام... پرهیز کرده ام از، بی پرده گفتن کلمات و نادیده گرفتن کائنات... پرهیز کرده ام! از دهان این و آن چیزهای بسیار شنیده ام اما هرگز دلیل این همه دشنام را ندانسته ام! زیر این چلچراغ آبی  آرام ، به دانستن هر چیزی نیازی نیست!مثـل من که به زیـــستن نیازی ندارم! من قانع ترین راه بلد رویای آدمی ام... شاعرم گاهی...و جهان را به یکی پیاله ی آب و تکه ی نانی خریده ام!این عادت عجیب فرشتگانیست که در هـــــــفت سالگی، به دیدنم آمدند! دره ی انجیر...چشمه ی پونه ها، پسین روز ی از روزهای پاییزیری، مثل همین امروز! آمدند سراغم آنروز سه نفر بودند! شبیه  آرام تر از آبی... بوی عطر  علف می دادند... گفتند برایت از آسمان کلــــمه ، آورده ایم!من از خواهرم باران خواسته ام تا تمام  خوابهایم را سراسر سرزمین ستارگان پراکنده کند... و من امروز هرچه از عطر واژه و روایت رستگاران دارم،همه از حلـــول حــروف همان فرشتگان است! که پسین پر از پونه ای در مرآب به دیدنم آمدند...   سید علی صالحی                          پ.ن۱ : دانلود دکلمه ی همین شعر با صدای اشکان صادقی : دانلود                                                     (زحمت ضبط و آپلود فایلو نادیا جون کشیده...) پ.ن۲: نمی ترسم اگه گاهی دعامون بی اثر میشه.... همیشه لحظه ی آخر...خدا نزدیکتر میشه!   بعد ها نوشتـــــــــ : یه برنامه ریزی ای کردم، هفته ای یه بار می تونم به همه سر بزنم!   ازشنبه شروع میشه!!! پیشاپیش عذر می خوام از دوستانی که میان خبر آپ می دن! چون شرمنده شون میشم هفته ای یه بار میام پیشتون مهمونی  آماده پذیرایی باشید ( جهان پیرتر از آن است که بگویم دوستت می‌دارم، س ع ص )